بابک جهانبخش

کاش میشد واسه مبادا خندتو ذخیره کرد تا دلم تنگ نشه انقد یه جوری خوبی میشه به خاطر تو یه نفر قید یه دنیا آدمو زد آخ امون از خنده

ته دنیا باشم تک و تنها باشم خودمو دارم که رو به روم سد باشه همه چی بد باشه خودمو دارم که خودمو دارم که … روزای تنهایی بزنه رو

یه زندگی از تو طلبکارم آیینه ها میگن افسردگی دارم روزای خوبی نیست درگیر و دلگیرم با این همه رویا از زندگی سیرم از آدما خستم از همه ترسیدم تو

ــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــــ آدم یه وقتایی باید با دردش هر جوریه سازش کنه جلو هر غریبه ای درست نیست هر بحثی رو بازش کنه آدم باید با تنهاییش یه جور کنار

ـــــــــــــــ چه رازی داره لبخندت همین معجزه ی تازه که زیباییِ هر چیزی منو یادِ تو میندازه فقط یک بار تو رو دیدن شروعِ یه نیاز میشه یه آن کنارِ

عاشقونه اینو یادت بمونه قلبِ من همیشه با توئه جز من اصلا کی حالتو میدونه کی همیشه کم توقعه اون که از خودش به خاطرِ تو دست کشید تو هوای