هنوزم چشمای تو مثل شبای پر ستاره ست هنوزم دیدن تو برام مثل عمر دوباره ست هنوزم وقتی می خندی دلم از شادی می لرزه هنوزم با تو نشستن به همه دنیا می ارزه اما افسوس تورو خواستن دیگه دیره دیگه دیره ولی افسوس به نخواستن دلم آروم نمی گیره،
در سکوت شب خانه زد فریاد اما تو نشنیدی دل به پایت افتاد آرزو کردم بعد از تو عاقل نشوم آشنای من من غریبم بی تو با خیابان ها من رفیقم بی تو بعد تو عمرا من دگر عاشق نشوم تو رفتی دگر ماه و آیینه خداحافظ بغض تو سینه
تو عاشق نبودی که درده دلِ عاشقارو بفهمی تو بارون نموندی که دلگیری این هوارو بفهمی تو گریه نکردی برای کسی تا بدونی چی میگن دلت تنگ نبوده میخندی تا از حسِ دلتنگی میگم تو تنها نموندی که حال دل بی قرارو بفهمی عزیزت نرفته که تشویش سوتِ قطارو بفهمی
تو سینه این دل من میخواد آتیش بگیره مونده سر دوراهی چه راهی پیش بگیره یکی حالا پیدا شده قدر اونو میدونه رگ خواب یار منو رقیب من میدونه وای دارم آتیش میگیرم دیگه از غصه و غم دلم میخواد بمیرم وای اگه برگرده پیشم براش پروانه میشم ازش جدا
اون روزا ما دلی داشتیم واسه بردن جونی داشتیم واسه مردن کسی بودیم کاری داشتیم پاییز و بهاری داشتیم تو سرا ما سری داشتیم عشقیو دلبری داشتیم کسی آمد که حرف عشقو با ما زد دل ترسوی ما هم دل به دریا زد به یک دریای طوفانی دل ما رفته
وقتی دستام خالی باشه وقتی باشم عاشق تو غیر دل چیزی ندارم که بدونم ﻻیق توــــــــــ- دلمو از مال دنیا به تو هدیه داده بودم با تموم بی پناهی به تو تکیه داده بودم ــــــــــ- هربلایی سرم اومد همه زﺟری که کشیدم همه رو به ﺟون خریدم ولی از تو
چشات نازه پره رازه آی گلی جان دلم تنگه ولی میسازه گلی جان گلی جونم دل بهت دادم آخر اما از چشمت افتادم گلی جونم بود آی گلی عمرم بود قصه ی عشق مو خار چشم مردم بود گلی جان گلی دلتنگم با غمت میجنگم بی هوا رفتی و این
Bu akşam ölürüm beni kimse tutamaz Sen bile tutamazsın yıldızlar tutamaz Bir uçurum gibi düşerim gözlerinden Gözlerin beni tutamaz Bir şiir yazarım bir türkü söylerim Bir sen olurum bir ben ölürüm Bu akşam ölürüm sırf senin için Beni ölüm bile anlamaz üşlerinde büyürüm büyürüm Kabusun olur ölürüm üşlerinde büyürüm büyürüm
بزا بهت بگم رک تو تصور کن هرطور از این به بعد همینه من شاه و تاج سرم تو درد دلی که تنگه یه وقتایی یه زنگه دست من نیست که چشات بی اندازه قشنگه تو باید بمونی همیشه کنارم من سراغ چی برم هرچی میخوام که دارم بودنت یه
اونقدر نماندی که مرا زار ببینی لعنت شده و خسته از آزار ببینی رفتی در و دیوار اتاقم قفسم شد حس خفگی، بغض گلو هم نفسم شد تو بی من و من با یاد تو شکستم آویخته بر دار، تو انگار نه انگار تو بی من و من با یاد
تو که میشناسی دردِ تو شعرامو تو که میفهمی معنی ایهامو تو که با رنج کشیدی بدن زخمیمو تو که دیدی یه شبه برفِ رو موهامو بدنم مَهلکه ی شیهه ی شلاق شد من اگه خسته شبیه تنِ ایران بودم من اگه لحظه ی پایانیِ انسان بودم خاطراتِ تو منو
من هنوز یاد تو می افتم وقتایی که میزنه بارون یه شبه بار سفر بستی رفتی و خاطره هات جا موند من هنوز یاد تو می افتم میدونی فاصله بی رحمه حال یه دیوونه رو آخه آدم عاقل نمیفهمه همه دلخوشی من اینه مال من بودی یه چند وقتی گریه
یکی الان تو این خیابونه که پیرهنش بوی تو رو میده مثل خودت بلند میخنده شبیهِ تو لباس پوشیده شبیهته ولی تو اون نیستی تو دست هیچکسو نمیگیری با هیشکی اینجوری نمیخندی واسه غریبه ها نمیمیری تو عاشقِ منی و اینجوری با یه غریبه مهربون نیستی چقدر صداش مثل صدات
Dualar eder insan Mutlu bir ömür için Sen varsan her yer huzur Huzurla yanar içim Çok şükür bin şükür seni bana verene Yazmasın tek günü sensiz kadere Ellerimiz bir gönüllerimiz bir Ne dağlar denizler engel bir sevene Bu şarkı kalbimin tek sahibine Ömürlük yarime gönül eşime Bahar sensin bana gülüşün
قلب تو قلب پرنده پوستت اما پوست شیر زندون تن و رها کن ای پرنده پر بگیر اون ور جنگل تن سبز پشت دشت سر به دامن اون ور روزای تاریک پشت این شبای روشن برای باور بودن جایی شاید باشه شاید برای لمس تن عشق کسی باید باشه باید
ما رفیقیم درست مثل زخم و نمک و خون و جگر مثل اشک و گونه و تیغ و سپر مثل نعشِ پسر و دوشِ پدر قفست را بشکن گرچه قفس من باشم قسمت این بوده که من در صفِ دشمن باشم من قطارم تو مسافر برو من می بایست تا
رفتنت مثل یه حادثه برام موندنیه … حالا آواز سفر کردن تو خوندنیه لحظه ها ، ثانیه ها طاقت موندن ندارن … می سوزونن اما خوب فکر سوزوندن ندارن یه روزی لحظه هامون رنگ بنفشه ها بودن … تو هوای خونمون عطر آلاله ها بودن تن من جسم تو یکی
توی یک دیوار سنگی دو تا پنجره اسیرن دو تا خسته دو تا تنها یکیشون تو یکی شون من دیوار از سنگه سیاهه سنگ سرد و سخت خارا زده قفل بی صدایی به لبای خسته ی ما نمی تونیم که بجنبیم زیر سنگینی دیوار همه ی عشق من و
-از خون جوانان وطن لاله، وطن لاله، وطن لاله دمیده از ماتم سرو قدشان سرو و، جانم سرو و خدا سروا خمیده چه کج رفتاری ای چرخ، چه بد کرداری ای چرخ سر کین داری ای چرخ، نه دین داری نه آیین، داری نه آیین داری ای چرخ از خون
دیگر این ابر بهاری ، جان باریدن ندارد این گل خشکیده دیگر ، ارزش چیدن ندارد این همه دیوانگی را ، با که گویم با که گویم آبروی رفته ام را ، در کجا باید بجویم پیش چشمم چون به نرمی ، میخرامی میخرامی در درونم مینشیند ، شوکران تلخ
جهان فاسد مردم را ، بریز دور و در این دوری به عطر نافه یِ خود خو کن کمین بگیر جهانت را ، سپس شکارچیانت را به تیرِ معجزه آهو کن مفصل‌اند زمستان‌ها ، و برف نسخه‌ی خوبی نیست برای سرفه ی گلدان ها ، گلی نمانده خودت گُل باش
چه حکمتی ست در این مردن در عاشقانه ترین مردن و مغز را به فضا بردن و گریه را به خلا بردن ببر به نام خداوندت که لطفِ خنجرِ ابراهیم به تیز بودنِ احکام است نبخش مرتکبانت را تو حکمِ واجب الاجرایی و عشق جوخه ی اعدام است به دستِ
کاپو در فرت 1 I found a love for me Darling, just dive right in, and follow my lead Well, I found a girl beautiful and sweet I never knew you were the someone waiting for me Cause we were just kids when we fell in love Not knowing what
تنهای تنهای تنهایی مظلوم مظلوم مظلومی بی یار بی یار بی یاری خوزستان خوزستان خوزستان بی دردا خوابیدن خوابیدن نامردا خوابیدن خوابیدن اما تو بیداره بیداری خوزستان خوزستان خوزستان ای مردم ای مردم ای مردم بارون کو بارون کو بارون کو ای بارون ای بارون ای بارون کارون کو کارون
شب از مهتاب سر میره تمام ماه تو آبه شبیه عکسه یک رویاست تو خوابیدی جهان خوابه زمین دور تو می گرده زمان دست تو افتاده تماشا کن سکوت تو عجب عمقی به شب داده تو خواب انگار طرحی از گل و مهتاب و لبخندی شب از جایی شروع می
آدما با همو تنهان هر کدوم یه جور معمان بعضی واژه ها یه رازن بعضی واژه ها بی معنان آدما نقشای رنگی گاهی شادن گاهی غمگین آخه زندگی بنا نیست که سراسر باشه شیرین زیرِ آسمونِ این شهر چرا دشمنی چرا قهر وقتی که میشه تهی کرد جامِ زندگی رو
من نشد با تو بمونم چه حیف که نشد سر تو باشه رو شونم چه حیف روی بوم از تو نقاشی کشیدم آخرش همه رنگارو پاشیدم روی بوم چه حیف 2( دیگه دستاتو ندارم ندارم چهحیف که خاموش میشه ستارم ستارم ستارم چه حیف کدوم عکسای دوتاییمونو رو طاقچه بذارم
نگاه میکنم به حال و روز مملو از غمت نگاه میکنم به خنده های نا منظمت پناه میبری به شرم ساقه های نازکت همین که دست میکشم به ریشه های محکمت زمین پر از صدای حبس کردن و شکستنه زمین سنگ تشنه ی شکستن تو با منه قشنگ من رو
سفرت سلامت ای یار تو برو خدانگهدار واسه ی تو روزای خوب واسه ی من غمِ دیدار تو برو خدا به همراهت، برسی به آرزوهات منم اینجا تک و تنها دلخوشم به یادِ چشمات آرزومه که نگاهت بشه روشن به ستاره بتابه ماه توو شب هات بتابه بازم دوباره هر
ــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــــ برام هیچ حسی شبیهِ تو نیست کنارِ تو درگیرِ آرامشم همین از تمام جهان کافیه همین که کنارت نفس میکشم برام هیچ حسی شبیهِ تو نیست تو پایانِ هر جستجوی منی تماشای تو عینِ آرامشه تو زیباترین آرزوی منی (منو از این عذاب رها نمیکنی کنارمی به من
عزیزم😍: اول یکم لبخند بزن😁
سلام.اسمم ساسانه. من تورو به عنوان کاربر و دوست وفادار سایت شناسایی کردم. همیشه همراهم بودی و این خیلی برام ارزشمنده!خیییلی
واسه همین یک هدیه خفن دارم برات.فقط از دستش نده چون مخصوص شماست و منم کلی هزینه کردم براش 😄.ایمیلتو بزن تا همین الان بفرستم 😘