سینا پارسیان

داری در میری از چی مگه دنیا قفس نیست قفس معلومه از اسمش دیگه فرار نداره چقدر میجنگی بس نیست مگه دنیا قفس نیست اسیر خام زندون بودن افتخار نداره قراره چی بمونه از این شاعر تو یادت از این شاعر که تو خاک دلت مزار نداره من از چشم

به مستـــی شب سپری شه بیدار بمونی شاید از عشقت خبری شه میگن عشق به همین حال بدی و دربه دریشه شکستــــی با دل سنگت منو شیشه به شیشه نه میتونم ببرم عشقتو از یاد ای داد ای داد دل من بعد تو دل داری نمیخواد ای داد ای داد

تو نباشی همه زندگی سر و تهه وارونه واره انقد که ممکنه از زمین به آسمون بارون بباره خبری نیست عزیزم وقتی نیستی تو میدون دیدم دنیای بی تو چه رنگی چه سیاه سفید فرقی نداره کاشکی بیای و دوباره بهم پیله کنی که هیچ پروانه ای شبیه تو نیست

آسمون داره میوفته نردبون داره میوفته کف فنجون ته فالم رد خون داره میوفته من بدون تو همینم لاشه ی ابر رو زمینم بعد تو روزی یه نقطه از یه نون داره میوفته نون من بریده بی تو به لبم رسیده بی تو هیچ خیابونی تو این شهر دیگه خط

شهر از تو خالی و من از تو پرتر از قبل  دلتنگتم اما یه نمه دلخورتر از قبل تو سفره ی قلب من هنوز یه لقمه نون هست نون هست تو این سفره ولی آجرتر از قبل دیوار کشیدم دور لحظه های بی تو میگیره دل آدم تو این هوای

تو میتونی هرکی میخوای باشی اما نمیـــتونی تو چشم من بد بشی انقد عشق تو تو دلم قد کشیده که محاله از شرم راحت بشی من تورو ول نمیکنم چشات چشمه ی عشقه چشمه رو گل نمیکنن تو این روزا که آدما همو ول نمیکنن یه جوری پات نشستم که

ــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ جسمم شناور روی آبه وقتی که روحم غرق میشه تو عمق برمودای چشمات کشتی نوحم غرق میشه من کوهی از انگیزه بودم واسه نجات دادن تو اما منو بردی تو گرداب جایی که کوهم غرق میشه ای عشقی که قاتلمی تو ناخدای دلمی نذار از عشق تو فاصلم

با هر قدم که داری از من دور میشی حسِ تنهایی بهم نزدیک میشه تنها ستارم توی هفت تا آسمون بودی بری دنیای من تاریک میشه با رفتنت شاید دیگه هیچوقت نتونم شاد باشم با حسرتِ یه آرزوی کهنه و پوسیده دارم تو جوونی پیر میشم هر روز تو زندونِ

ـــــــــــــــ بعد از تو ضعیف تر از اونم که بتونم رو پام واستم بلد بودم عین تو باشم خودم نمیـــخواستم کاری کردی ندونم کدوم حرفات دروغن و کدوم راستن کی از من ساده تر بود و از من بیشتر دوست داشت غرورم عشقم آبروم تو از قصد دست گذاشتی رو

  ــــ    ــــ    ــــ    ــــ  همون بهتر که رفتی همون بهتر که نیستی میموندی با منِ دیوونه آخه که چی شه همون بهتر نموندی درست فهمیده بودی تو حق داشتی یه وقتایی یه چیزایی نمیشه تو با من زندگیتو به آتیش میکشیدی باید پر میزدی پرواز میکردی