ناصر زینعلی

من اگه خوردم زمین تو منو جمع کن مثل بچه ها منو نوازشم کن سر به رو شونه هام نفس بزن که به صدای قلب تو بد عادتم چون واسه

تو نیاز منی اگه واسه منی تو شبایی که تنهای تنهام تو نیازه نری من هرچی دارم وسط میذارم واست چون دلم با تو جوره رو چشام میذارم آدمی که

تو برام بخند فقط چقدر تو خوش آب و گلی من خوشم میاد ازت مثل خودم اهل دلی مث پروانه میشم میگردم هی دور سرت توی هر جاده بری خودم

خودتو برسون برسون بگیرم از کی من از تو نشون من دلم بدجوری شونه میخواد با تو یه سقف و یه خونه میخواد من دلم از دوری خسته شده شاخه

بازم دلم گرفته شب تولدم شد نمیدونم چجوری یه سال دیگه رد شد نگاه کن آخه این دل چه حالی داره طفلک تو نیستی که بگی بهم تولدت مبارک کاشکی