گرشا رضایی

بمیرم من شنیدم این شبا تا دم دمِ صبح گریه کردی قرار بود زندگیم باشی ولی با زندگیم دیدی چه کردی نمی‌دونستم عشقم تو نمی‌مونی رفیق نیمه راهی گناه کردم شدم عاشق گناه کردم،اونم چه گناهی دلم بارون می‌خواد اما خیابونای این شهر پا نمی‌دن شدن بی معرفت این آدما

من واسه چشمای توئه اینقدر تنهام اونقدر زیبایی که یادم میره حرفام یه جوری میخوامت تمومِ زندگیم شی   من زندگیمو واسه چشمای تو میخوام تو اومدی تا تو جهان احساس باشه    تا یک نفر اینقدر نگاهش خاص باشه چند سالِ دیگه بگذره یکی بیاد که یه دنیای روی

پای تو گیرم من یه چند وقته که بعدِ رفتنت دریا نمیرم میترسم آخه بی هوا بارون بیاد دستِ کیو باید بگیرم هر شب تو رویا من تو رو میبینمت میگی کنارم خوبه حالت میخندی و باز من گلای صورتی میذارم عشقم روی شالت بزن بیرون از تنهایی برگرد کنارم

ـــــــــــــــ 2 یه قرارِ عاشقونه زیرِ بارون ، لبِ ساحل چه حالی داره ، چه حالی داره ، چه حالی داره آرومِ جونی تو مهربونی که هرچی میخوام من ازت  تو میگی آره ، تو میگی آره مــیدو نی من یه برگم رو به مرگم تو منو دادی به باد

یه جای خوشگلِ قرمز توی سینمه که جاته خودمونی به تو میگم دلِ دیوونه فداته من یه معشوقه میخواستم مثل تو پیدا نکردم خودمونی به تو میگم میشه دورتون بگردم ( حالا مگه این عاشقی ول میکنه اومده ذله کنه خودشو یه جور به تو وابسته کنه همه رو خسته

کم خاطره با تو زیر بارون ندارم بگو کجایی چترمو برات بیارم خودت که میدونی خودت که میدونی دوست دارم لعنت به من که نفست بنده به جونم میرم لب دریا شاید زنده بمونم خدا که میدونه خدا که میدونه دوست دارم اگه بارون بزنه با یاد تو دیوونه میشم

شرم به این دنیا به این دردا به این عمری که برنمیگرده خودم رفــتم دلم جا موند کی تقدیرو اینجور عوض کرده داره یه عمر میشه که زیرِ آوارم ولی تا جون دارم دوسِت دارم ـــ ـــ داره یه عمر میشه تو باد و بارونم مقصر من بودم میدونم ــــــــــــ

منو ببر از این کابوس تا رویا چقدر دلم شکست افسوس از دنیا خودت منو نگهدار هوا کمه تو این راهه ناهموار نمیدونی چقدر خستم از تکرار (  خودت منو نگهدار  )2 بد حالم بی تو صد سالم بی تو   بمونم اسمتو یادم   نمیره که نمیره سرگردون موندم