سهراب پاکزاد

تو که نباشی من به عشق کی جلو آینه برم آماده شم عادی نمیشه جای خالیت واسه من ریخته بهم آرامشم هرکی میگه حالم بده پر رو میگم خوبم ولی توجیهمه تو که نباشی دستای سردم به جا دستات همش تو جیبمه کیه داره این عاشقو حیف میکنه کی غرورمو