مسعود صادقلو

عین عیار آدمه شین شروع لحظه ی قاف قرار آدمه این سه حرف با هم میشن تفاوت ما با همه عشق تفاوت ما با همه پیاده تو بارون موهامون خیس دوتامون دوتامون از خدامون جون من جون من یه وقت از رفتن حرفی نزنی جون من نشه که بهم حرف

یه جای ساکت با تو شدم عشق لازم تمام دنیا خاموش چشام به چشماته تمام قلبم واسه دستای نازت صدای راه رفتن تو واسه خونه لازم دستات حس میده بهم داری تو چه حسی بهم من رو تو حساب کردم نشه که بی حس شی بهم نری بری تنها میشم

اگه عاشقت بشم بد میشه ها میشه انقد دل مارو نبری میشه وجدانا همین یه بارو تو پیش قلبم آبرومو بخری من بهش قول دادم آخه که مراقبش باشم که از ازون بعد شکستنش مزاحمش نشم ولی تو بدجوری داری باهاش تا میکنی داری آسه آسه نقطه ضعفو پیدا میکنی

  ـــــ    ـــــ    ـــــ  هر چقدر رو اعصابِ من بکوبی باز مسکنی برای من خوبی هرچقدر خلافِ میلِ من باشی هنرِ دستای ماهرِ یه نقاشی من بی اراده ام جلوت توی دستت یه حکمِ دل داری تو بهم عشقو حالی کردی گردنِ من حقِ آب و گل داری