سامان جلیلی

هر کی رسید به دل من اسمشو خط زد و رفت هر کی گفت میمونه پیشم پر زد و رفت ولی تو اومدی توی حال عجیب و غریب شدی تو

هر جارو بگرد مث من واست نیست تو چجوری دلت اومد به خدا راحت نیست احساس من از ریشه بهت غلطه تقصیر تو نیست دل آفت زدته آهای بارون ببار

نگاه عشقت مثل مهمون ناخوده گرفته خوابو از این چشم وامونده چقد از آسمونا آرزوت کردم که روشن شه باهات تاریکی قلبم بهت قول میدم که رفیقت باشم واسه پروازت

برای من کسی نمیاد جای تو نمیرسه کسی به گرد پای تو چیزی نموند جز این قلبم مال تو کمه ولی همه ی جونم مال تو اگه عشق یه امتحانه

ساده تر از من نبودو زده زیره هرچی بودو رفتنو بهونه می کرد ولی مثل من نبودو که بمونه بام بسازه نزاره دلم ببازه نموند تا دلم بتونه به بودن

انگاری حرف میزنم با یه دیوار بی تو مریضم میکنه سیگار اگه دلت جای دیگه ای گیره برو عزیزم به امید دیدار بود و نبودم فرقی نداره وقتی که بی

ـــــــــــــــ عشقم عاشق دریا بود اون چشای نازش همرنگ دریا بود درده دوری ازش درده از چی بگم واست دنیا چه نامرده حلالت خوش باشه اون حالت خوب اومده فالت

خالی کن چیزی تو اون دلت نمونه دو قدم اومدم نزدیک تر بگیری راحت تر نشونه راحته دل شکست خیلی راحته این کارا واسه تو عادته میشکونی میری یه ساعته

نمیزاره خیلی چیزارو نگم بت نگاه قشنگت نمیزاره حرفاتو یادم نیارم دل بی قرارم نمیزاره از تو نپرسم کجایی هوای دوتایی نمیزاره راضم بمیره به نا حق جشای دهن لق ( 

ـــــ دیگه حس و حال عاشقی ندارم توی قلب هیچکسی جایی ندارم با همه قهرم و هیچ کاری ندارم من دیوونه دیگه نایی ندارم من دیوونه رو از دست خودم

2(   ــــ    ــــ    ــــ    ــــ  )  مثِ تو جایی ندیدم  چقد تنهایی کشیدم من   آخرِ  قصه رو میدیدم تا حالا شده یک بار هم  تو